Blizna po cięciu cesarskim kojarzy się z reguły z blizną pooperacyjną na skórze w dolnej części brzucha, ocenianą głównie w kontekście estetycznym.

Dla ginekologa bardzo ważna jest również – niewidoczna z zewnątrz – blizna macicy po cięciu cesarskim. Ta blizna powstaje w wyniku gojenia naciętej a następnie zeszytej macicy. W przypadku gojenia o optymalnym przebiegu rana macicy zrasta się na całym obszarze nacięcia. W pozostałych przypadkach macica zrasta się jedynie częściowo czego efektem jest powstanie ubytku w mięśniu macicy . Jeśli głębokość nie zrośniętego obszaru (ubytku) przekracza 2 mm mówimy o defekcie blizny po cięciu cesarskim (cesarean scar defect). Inne używane nazwy to: niche, pouche, isthmocoele.

Do tej pory nie udało się jednoznacznie ustalić przyczyny występowania defektu. Wśród czynników sprzyjających wymienia się: nacięcie na wysokości szyjki macicy, niecałkowite zeszycie naciętego mięśnia macicy, powstanie zrostów pomiędzy blizną a ścianą jamy brzusznej.

Konsekwencje defektu blizny (niche) macicy po cięciu cesarskim.
Pomimo faktu, że ubytek może występować nawet u ponad połowy kobiet po przebytym cięciu cesarskim, to przede wszystkim należy podkreślić, że w przeważającej większości przypadków nie stanowi żadnego zagrożenia i nie wymaga żadnego leczenia.

W przypadku kobiet po przebytym cięciu cesarskim, które nie są w ciąży obecność defektu może wiązać się z: krwawieniami/plamieniami po miesiączce, bolesnymi miesiączkami, bolesnym współżyciem czy przewlekłymi bólami w miednicy.
Takie dolegliwości tylko w przypadku znacznego nasilenia mogą być wskazaniem do leczenia.

W przypadku kobiet po przebytym cięciu cesarskim – które są w kolejnej ciąży – może dojść do bardzo rzadkich ale potencjalnie groźnych powikłań: ciąży w bliźnie po cięciu cesarskim, łożyska wrośniętego, pęknięcia macicy. Stąd niezwykle ważnym elementem opieki nad kobietami po przebytym cięciu cesarskim jest ocena blizny mięśnia macicy zarówno przed kolejną ciążą jak i na samym jej początku. W ten sposób można wyodrębnić nieliczną grupę kobiet o zwiększonym ryzyku powikłań i objąć je odpowiednią opieką. Dla przykładu: w przypadku dużego ubytku, w którym grubość pozostałego mięśnia macicy jest mniejsza niż 2 mm (cienka blizna), ryzyko pęknięcia macicy w przypadku próby kolejnego porodu drogami natury jest na tyle wysokie, że należy rozważyć planowe cięcie cesarskie.

Najlepszą metodą oceny blizny macicy po cięciu cesarskim jest USG dopochwowe, a „złotym standardem” jest Sono-HSG w którym USG wykonuje się po podaniu niewielkiej ilości soli fizjologicznej w okolicę blizny.